Monochromatyczność natury człowieczej

Każdy człowiek w naszym życiu pozostawia jakiś ślad. Jedni pozostawiają smak, inni zapach, zdarzają się też dźwięki i słowa. Osobowość nasza składka się ze zlepek doświadczeń ale należy pamiętać, że to ludzie w około nas dostarczają nam wrażeń. Pamiętam piosenki, smak i zapach. Pamiętam każdą godzinę szczęścia i pomyłek. Pamiętam gorzkie słowa i magię wrażeń. Jesteśmy ziarnem pośród piasku i to on nadaje nam znaczenia...

Gdy opadnie zgiełk, elektronika zostanie w tle, gdy światło przygaśnie i zostaniemy sami. Duże dzieci wyjdą z nas by kaprysami ratować sytuację. Cieszyć się z niczego, śmiać do upadłego, nie martwić się strupami tylko żyć. Codzienność zmniejsza chęć, rujnuje marzenia, tworzy problemy. Brakuje w nas tej Bożej beztroski, chęci życia od tak po prostu, z dnia na dzień, z wiarą na lepsze jutro. Ale gdy jedno marzenie się spełni wracamy do naszej Nibylandii, jesteśmy dziećmi, szukamy guza...