Monochromatyczność natury człowieczej

Ona jest jak rzeka, silna, rwąca, nie czekająca na nadarzającą się okazję. Życie z nią płynie względem jej koryta i nurtu. Nie sposób wiedzieć, w którą stronę zaniesie nas los. Nie ma barier, wylewa tam gdzie jej się podoba; chlupocze złowrogo by za chwilę spokój jej nurtu ukołysał Cię do snu.

Uczę się życia na nowo, tak jakbym nigdy nie żył, tak jakby każda sytuacja w moim życiu po prostu się nie wydarzyła. Jak dziecko we mgle liczę kroki i szukam rękoma kształtów. Dziwnie stanąć przed faktem, że człowiek wcale nie jest przygotowany na wszystko. "Nic nie wiesz Jonie Snow". Pocałowana przez płomień pokazuje mi świat na nowo, a ja chcę i pragnę...

Jestem zazdrosny... o twoją przeszłość, w której mnie nie było, o świat cały, który oglądał Cię przede mną, o każdy uśmiech na zdjęciu i o same zdjęcia, o zapach i smak, który zostawiłaś przechodząc, o lata, które minęły i zostały tylko twoimi, o spojrzenia przechodniów i o ich wyraz twarzy, o sposób w jaki trzymasz kubek i upijasz łyk kawy, o dywan czy panele, których dotykasz nagą stopą, o łóżko, w którym mnie nie ma a jest wygodne, o sen, w którym nie jestem głównym bohaterem, o świat cały, bo jak zazdrosnym nie być...

Mówią, że gdy człowiek budzi się w nocy obudził się również w czyimś śnie. Kimkolwiek jesteś, nie odbieraj mi przyjemności ze spania ;)

Gdy ład zaburzy cień, gdy słońce zajdzie w dzień. Gdy smaku spijesz cierń, gdy wszystko straci sens. Gdy staniesz na przeciwko swoich marzeń i gdy płacz zamienisz w śmiech. Wtedy czas odmieni bieg i Ty już wiesz co zmieni się... Spodziewaj się nie spodziewanego...