Gdy opada kurz, gdy wszystko wraca do normy patrzymy nawzajem trochę innymi oczami, dotykamy się innym dotykiem i smakujemy wszystko na nowo. Nie ma już pobojowiska, wycia nocami, szału. Jest spokój, który daje dom. Ognisko, do którego należy dokładać aby nie zgasło a wręcz odwrotnie aby paliło się żarliwie. Szacunek i wzajemna akceptacja, chwila wytchnienia by się przydała...
Z szacunkiem podchodź do gór czyiś oczekiwań, omijaj łańcuchy obowiązków, sznuruj porządnie buty swojej ambicji. Wchodź zawsze od południa by mech czyiś czarnych chmur nie przekroczył twojej drogi. Na koniec ciesz się ze zdobycia szczytu ale nie myśl, że większych nie ma i możesz już odpocząć. Hartuj duszę, uchylaj komuś słońca ale to przenigdy się nie poddawaj. Czas w podróży z kimś mija szybciej. Pamiętaj by dawać to co najlepsze!
Komentarze
Prześlij komentarz