W wielu przypadkach człowiek oszukuje sam siebie. Tworząc wyobrażenia, które z realiami nie mają zbyt wiele wspólnego. Z racji odwiecznego biegu nasza psychika potrzebuje szybkich wyjaśnień. Informacji, które nie muszą być prawdą a dają spokój ducha. Człowiek, który ucieka nie staje się gorszy. On po prostu stara się żyć. Często w biegu zapomina się o sensie. Prawda zatraca się, szuka ujścia. Za rzadko człowiek ma czas aby pomyśleć. Znaleźć sens. Zrobić retrospekcję. Nikt nie pomyśli o nas jeśli sami tego nie zrobimy...
Z szacunkiem podchodź do gór czyiś oczekiwań, omijaj łańcuchy obowiązków, sznuruj porządnie buty swojej ambicji. Wchodź zawsze od południa by mech czyiś czarnych chmur nie przekroczył twojej drogi. Na koniec ciesz się ze zdobycia szczytu ale nie myśl, że większych nie ma i możesz już odpocząć. Hartuj duszę, uchylaj komuś słońca ale to przenigdy się nie poddawaj. Czas w podróży z kimś mija szybciej. Pamiętaj by dawać to co najlepsze!
Komentarze
Prześlij komentarz