Jak samotne jest życie w perfekcji, gdzie nie spojrzysz tam twoja morda. Narastająca agresja z powodu braku chaosu, szum ciszy gnębi, wierci i wyrywa ostatnie neurony. Po prostu dzisiejszy wieczór wypadł pod znakiem wkurwienia ot tak po prostu coś w stylu przygnębienia ale bez łez sama złość...
Z szacunkiem podchodź do gór czyiś oczekiwań, omijaj łańcuchy obowiązków, sznuruj porządnie buty swojej ambicji. Wchodź zawsze od południa by mech czyiś czarnych chmur nie przekroczył twojej drogi. Na koniec ciesz się ze zdobycia szczytu ale nie myśl, że większych nie ma i możesz już odpocząć. Hartuj duszę, uchylaj komuś słońca ale to przenigdy się nie poddawaj. Czas w podróży z kimś mija szybciej. Pamiętaj by dawać to co najlepsze!
Komentarze
Prześlij komentarz