Przejdź do głównej zawartości
Gdy nikt nie patrzy myśli wypasają się same.
W naturze odnajdują spokój ludzie, którzy nie wiele mówią a uwielbiają słuchać. Bo czymże są szepty drzew i serenady żab jak nie ucieczką od absurdalnej rzeczywistości. Nie zrozumieją tego ludzie żyjący w zgiełku hałasu już od urodzenia. Każdy szuka swojego miejsca w którym może odpoczać i każdy na taki odpoczynek zasługuje. Mimo iż nienawidzę drażniących robali, piasku w butach, pająków i innych dziwnych rzeczy lubię uciec czasami od tak wraz z myślami na których pytania próbuje odpowiedzieć... lubię być dziwny

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Zachowujcie się z wzajemnością..

Dobro człowieka nie powinno opierać się o wszystko co powie czy zrobi lecz również o słowa nie wypowiedziane. Sytuacje, w których wstrzymał się od głosu, stłumił w sobie wewnętrzne zło i nie zrobił całkowicie nic wtedy gdy zwykły człowiek by pękł. Niczym brzeg lądu, o który uderzają fale - za każdym razem zostaje coraz mniej. Szanujcie drugiego człowieka i zachowujcie się z wzajemnością..

Szemrzą słowa...

Zbiór myśli, cudownie otwartych źrenic, jak deszczu wagony mkną ku wichru tortury. I tęsknią za suchą wodą, jutro odejdą gdy świat się uśmiechnie do Ciebie. Toczą swe słowa namiętnie jak kat, który rozpościera sieci wulgaryzmów i warg. Czerwieni się strach, łapczywie pijący opowieści spod poduszek niewiast płaczących i użala się nad losem chmur co znikają za rogiem jak to one tylko potrafią. I wstanie dzień ponownie lecz wcale gdy zanucą mu pieśń powrotną jak marsz. Cudowne będzie popatrzeć jak stykają się on i ona, wiersz i cud oka, maleńka iskra co krzyczeć nie woła. Miłość miotać się będzie w popędzie i wcale. Szemrzą słowa...